Voor veel mensen voelt het onbeschoft wanneer ze 'nee' zeggen tegen iemand anders. Het is immers duidelijk dat de ander iets van je nodig heeft en het voelt ongemakkelijk om dat te weigeren. Toch is het belangrijk om je te realiseren dat wanneer je 'ja' zegt tegen de ander en je daarmee iets doet wat je eigenlijk helemaal niet wil, je 'nee' zegt tegen jezelf.
Je moet toch iets voor een ander over hebben?
Wij vinden het vaak moeilijk om 'ja' te zeggen tegen onszelf en 'nee' tegen een ander. Het voelt al gauw als 'egoïstisch' of onbeschoft om de behoeften van een ander af te wijzen of niet te vervullen. Je moet tenslotte iets voor elkaar over hebben, toch?
Natuurlijk is het niet de bedoeling dat je ineens niets meer voor een ander doet, of dat je bij belangrijke verantwoordelijkheden, als je kind ophalen van school, ineens zegt 'Mwah, ik heb er niet zo'n zin in'. Waar het om gaat bij grenzen stellen is dat je jezelf in de situatie plaatst. Dat je een bewuste keuze maakt voor wat je jezelf en de ander te bieden hebt.
Niemand heeft er iets aan als jij voortdurend loopt te rennen en vliegen om aan alle noden van anderen te kunnen voldoen. Het gevolg zal namelijk zijn dat je uitgeput en gefrustreerd raakt en onduidelijk bent over wat je zelf nodig hebt.
Tip:
Je grenzen aangeven kan zonder 'onbeschoft' te zijn. Je kunt leren 'nee' zeggen, je eigen grenzen voelen en aangeven op een vriendelijke manier.
Dit is hoe je dat kunt doen:
Hoe voel je je: wil je wat er van je gevraagd wordt doen? Voel je je goed er goed bij?
Nee? Je hebt geen 'goede reden' of excuus nodig om 'nee' te zeggen.
Realiseer je dat je 'nee' zegt tegen een vraag en niet tegen de persoon zelf.
Zeg bijvoorbeeld; 'Bedankt voor de uitnodiging, het komt me nu niet goed uit' of 'Ik heb wat meer tijd nodig om hier een besluit over te nemen, ik neem contact met je op' of 'Wat een leuk idee, zullen we een ander moment kiezen om dat te doen?'.
Onderdruk de neiging om van alles uit te leggen en jezelf te verdedigen. Een mooie affirmatie hierbij is: 'Adults inform, they don't explain'. In deze context geeft méér tekst, een verontschuldiging of uitgebreide uitleg alleen maar ruimte voor een discussie of een oordeel. Je hebt bovendien geen toestemming van de ander nodig om 'nee' te zeggen...
Je bent niet verantwoordelijk voor wat de ander ervan vindt, hij of zij mag teleurgesteld of boos zijn. Ga eens bij jezelf na waarom je dat zo moeilijk vindt en ook wat er erger is. De teleurstelling van de ander, of dat jij iets tegen je zin doet.
Wat ook nog kan helpen is de realisatie dat bijna iedereen hier wel eens mee worstelt. En dat mensen die het zelf lastig vinden om hun grenzen aan te geven, geneigd zijn om het meest kritisch te zijn op de grenzen van een ander...
Hoe zit dat bij jou?
Laat je het me weten?
Fijne dag!